Clubhuis Rugbyclub Waterland

Purmerend
Sportcomplex
Gemeente Purmerend

‘Jammer dat het bij een droom gebleven is’

(onderstaande de toelichting die bij de tender als motivatie is meegegeven.)

Een droom, zou je zeggen…
ware het niet dat het budget in combinatie met de voorgeschreven afwerkingen zodanig krap is dat er nauwelijks bijzondere elementen mogelijk zijn. Dat vroeg om een sterke rationaliteit. De strategie bij het ontwerp is geweest om; Eerst de meest rationele ordening van ruimte te componeren waarbij minimale verkeersruimte ontstaat. Daarmee  kan het bruto realiseerbaar oppervlak minimaal zijn.
Vervolgens deze  ordening te laten samenvallen met de meest eenvoudige  constructieve opzet.
Daarmee  is getracht een  ruimtelijke compositie te maken die aan aangenaam interieur oplevert  en een  opvallend object als gebouw. Het is gelukt om deze rationele factoren te combineren met een maximale ruimtelijkheid door het rood geschilderd blokje (met toiletten en EHBO) als één los element in één grote (okergele) ruimte te plaatsen. Niet alleen oogt het gebouw daarmee heel ruim, er ontstaat ook optimaal overzicht vanaf de bar wat er allemaal plaatsvind.
De lange zichtlijnen vanaf bestuurskamer tot de wand van de kleedruimte leveren prachtige beelden op en een boeiende afwisseling van ruimtelijke ervaringen. Dit precies zo met de parallel daaraan gelegen zichtlijn vanuit de archief ruimte via kantine, achter de bar via het krachthonk naar de kleedruimte. Het was een feest om daar in dit relatief kleine gebouw zoveel mogelijkheden te ontdekken. De hoofdmassa die hiervan het gevolg is eveneens uiterst  eenvoudig maar spannend; twee smalle volumes parallel aan elkaar.
Het voorste volume aan de zijde van de sportvelden word uitgevoerd met een ruig ogende gevelafwerking die associaties heeft met de uitgestapelde stenen muren  in het schotse en Engelse landschap. Deze muren vormde en inspiratie bron voor het exterieur zoals de vele Engelse bier- en whisky -reclames dat doen aan de binnenzijde.
De kopgevels zijn zodanig plastisch vormgegeven dat het gebouw als een ruig ,lang en smal  object aan de gladde grasmat presenteert. Een enorme grote opening in dit volume geeft een onbelemmerd uitzicht over de velden. De genereuze plaatsing van dubbele deuren maakt de betrokkenheid op het terras als tribune nog sterker.
Het volume dat aan de groene singel ligt wordt in het zelfde materiaal gemaakt in een speciaal op de singel geïnspireerde groen kleur. Het gebouw gaat daardoor vanaf de achterliggende bewoning bijna volledig op in het groen.

De afwerkingen zijn specifiek in het programma zijn vastgelegd. Wij begrijpen dat dit handig is vanwege de minimale kwalitatieve eisen die er zijn te stellen , maar we hebben daarom bijzonder aansprekende ideeën laten varen omdat de eisen van de uitschrijving juridisch gezien prevaleren boven de voorgesteld materialen.

Een idee willen we u niet onthouden; de vormgeving van  het scherm dat de installaties aan het zicht onttrekt. Het gebouw krijgt een iconische waarde door deze in vorm van een rugbybal te maken ; het gebouw word daardoor bijna een sokkel voor een monument voor deze prachtige sport.

Wij willen dat eigenlijk heel graag maken en hopen dat door een open discussie waarin onbevangen materiaaltoepassing -, maar uiteraard zeer schadebestendig-, een meer sfeervol interieur laat ontstaan waarbij de rugbybal op het dak realiseerbaar is.

En zo dan toch, een droom.