Het gebouw is een mooi voorbeeld van het structuralisme dat in de jaren zeventig een dominante stroming in de architectuur was. Dat Brakel dit met de nodige nuance deed blijkt uit de voorgevel die een strakke rooilijn op de pleingevel richt met een transparante vormgeving van de raadszaal. Daarmee bevindt de publieke functie van het politiek debat zich midden op het plein. De bijzondere houten constructie die kenmerkend is voor de architectuur  van deze raadszaal verwijst naar de karakteristieke vorm van het Cruquius gemaal. Bijzonder is dat de raadszaal precies op N.A.P. ligt. Dit is zelfs bepalend geweest voor de vloerbedekking in de raadzaal. Waarbij de diep blauwe kleur verwijst naar het water en het sisal op de tribune naar het riet. In het ruimtelijke concept van de huisvesting van de beambten is de groei een structurerend aspect. Dit heeft geleid tot een organische groei van kleinschalige kubusvormige bouwvolumes van drie verdiepingen die met glazen gangen tot een geheel gesmeed zijn. In de laatste fase heeft dat geleid tot een compositie met een centrale groene ruimte.